جمع گشتند آن زمان جمله وحوش ** شاد و خندان از طرب در ذوق و جوش‌‌

حلقه کردند او چو شمعی در میان ** سجده آوردند و گفتندش که هان‌‌

تو فرشته‌‌ی آسمانی یا پری ** نی تو عزراییل شیران نری‌‌

هر چه هستی جان ما قربان تست ** دست بردی دست و بازویت درست‌‌ 1360

راند حق این آب را در جوی تو ** آفرین بر دست و بر بازوی تو

باز گو تا چون سگالیدی به مکر ** آن عوان را چون بمالیدی به مکر

باز گو تا قصه درمانها شود ** باز گو تا مرهم جانها شود

باز گو کز ظلم آن استم نما ** صد هزاران زخم دارد جان ما

گفت تایید خدا بود ای مهان ** ور نه خرگوشی که باشد در جهان‌‌ 1365

قوتم بخشید و دل را نور داد ** نور دل مر دست و پا را زور داد