راند حق این آب را در جوی تو ** آفرین بر دست و بر بازوی تو

Tanrı bu suyu, senin arkından akıttı; eline, koluna aferin!

باز گو تا چون سگالیدی به مکر ** آن عوان را چون بمالیدی به مکر

Bir daha söyle! Onu hile ile nasıl inandırdın; o zalimi, düzenle nasıl kahrettin?

باز گو تا قصه درمانها شود ** باز گو تا مرهم جانها شود

Bir daha söyle ki hikâyen dertlere derman, canlara merhem olsun!

باز گو کز ظلم آن استم نما ** صد هزاران زخم دارد جان ما

Bir daha söyle ki o sitemkârın zulmünden canlarımızda yüz binlerce yaralar var” dediler.

گفت تایید خدا بود ای مهان ** ور نه خرگوشی که باشد در جهان‌‌ 1365

Tavşan dedi ki: “Ey ulular! Tanrı yardım etti, yoksa dünyada bir tavşan kim oluyor ki?

قوتم بخشید و دل را نور داد ** نور دل مر دست و پا را زور داد

Koluma kuvvet, kalbime nur verdi; kalp nuru da elime ayağıma kudret verdi.

از بر حق می‌‌رسد تفضیلها ** باز هم از حق رسد تبدیلها

Üstünlükler, Hak’tan gelir, hallerin değişmesi de ondandır.

حق به دور و نوبت این تایید را ** می‌‌نماید اهل ظن و دید را

Allah, bu teyit ve takviyesini zaman zaman, nevbet be-nevbet zan ehline de, basiret ehline de gösterir. (T.M. 1367)

پند دادن خرگوش نخجیران را که بدین شاد مشوید

Tavşanın av hayvanlarına “buna sevinmeyin” diye nasihat etmesi

هین به ملک نوبتی شادی مکن ** ای تو بسته‌‌ی نوبت آزادی مکن‌‌

Ey ikbal nöbetine erişen! Kendine gel, sevinme! Sen nöbetle mukayyetsin, hürlük taslama!

آن که ملکش برتر از نوبت تنند ** برتر از هفت انجمش نوبت زنند 1370

Saltanatı nöbetten üstün olan, ikbali ebedî bulunan nöbet davulunu yedi yıldızdan üstün bir yerde çalarlar.