چون که جزو دوزخ است این نفس ما ** طبع کل دارد همیشه جزوها

Bizim nefsimiz de cehennemin bir parçasıdır. Onun için cüzüler daima küllün tabiatındadır.

این قدم حق را بود کاو را کشد ** غیر حق خود کی کمان او کشد

Nefsi öldürecek ayak da ancak Hakk’ın ayağıdır. Zaten nefsin yayını Hak’tan gayrı kim çekebilir?

در کمان ننهند الا تیر راست ** این کمان را باژگون کژ تیرهاست‌‌

Yaya ancak doğru ok koyarlar. Bu yayın ters ve eğri okları da vardır.

راست شو چون تیر و واره از کمان ** کز کمان هر راست بجهد بی‌‌گمان‌‌ 1385

Ok gibi doğru ol da yaydan kurtul! Çünkü her doğru okun, yaydan fırlayacağına şüphe yok.

چون که واگشتم ز پیکار برون ** روی آوردم به پیکار درون‌‌

Dış savaşından kurtulunca iç savaşına yüz tuttum.

قد رجعنا من جهاد الاصغریم ** با نبی اندر جهاد اکبریم‌‌

Biz şimdi küçük muharebeden döndük; Peygamber’le beraber büyük muharebedeyiz.

قوت از حق خواهم و توفیق و لاف ** تا به سوزن بر کنم این کوه قاف‌‌

Tanrı’dan denizleri yaran bir kuvvet isterim ki bu Kaf dağını iğne ile yerinden koparıp atayım.

سهل شیری دان که صفها بشکند ** شیر آن است آن که خود را بشکند

Şunu bil ki safları bozup dağıtan aslanla savaşmak kolaydır, asıl aslan, nefsini mağlup edendir. “

آمدن رسول روم تا نزد عمر و دیدن او کرامات عمر را

Rum Kayseri elçisinin, Emîrülmü’minin Ömer’e – Tanrı ondan razı olsun – gelip Ömer’in kerametini görmesi

تا عمر آمد ز قیصر یک رسول ** در مدینه از بیابان نغول‌‌ 1390

Rum Kayseri’den, Medine’de Ömer’e uzak çölleri aşarak bir elçi geldi.

گفت کو قصر خلیفه ای حشم ** تا من اسب و رخت را آن جا کشم‌‌

Medine halkına “Halifenin köşkü nerededir ki atımı, eşyamı oraya çekeyim” dedi.