دیده را بر جستن عمر گماشت ** رخت را و اسب را ضایع گذاشت‌‌

Gözünü o padişahı aramaya dikti, eşyasını da kaybetti, atını da.

هر طرف اندر پی آن مرد کار ** می‌‌شدی پرسان او دیوانه‌‌وار 1410

O iş erinin ardına düşmüş, her tarafa koşmakta, delicesine onu aramaktaydı.

کاین چنین مردی بود اندر جهان ** وز جهان مانند جان باشد نهان‌‌

“Dünyada böyle adam da olur mu ki cihandan can gibi gizlenmiş” diyordu.

جست او را تاش چون بنده بود ** لا جرم جوینده یابنده بود

Candan kul olmak için onu aradı. Şüphesiz, arayan bulur.

دید اعرابی زنی او را دخیل ** گفت عمر نک به زیر آن نخیل‌‌

Bir bedevi karısı, onun yabancı olduğunu gördü; Ömer’i aradığını anlayıp “İşte şuracıkta, şu hurma ağacının altında;

زیر خرما بن ز خلقان او جدا ** زیر سایه خفته بین سایه‌‌ی خدا

Hurma ağacının dibinde, halktan ayrılmış, yapayalnız, gölgelikte uyuyan Tanrı gölgesini gör” dedi.

یافتن رسول روم عمر را خفته در زیر درخت‌‌

Elçinin Emîrülmü’minin Ömer’i – Tanrı ondan razı olsun – bir ağaç altında uyur bulması

آمد او آن جا و از دور ایستاد ** مر عمر را دید و در لرز اوفتاد 1415

Elçi oraya gelip uzakta durdu. Ömer’i görünce titremeye başladı.

هیبتی ز آن خفته آمد بر رسول ** حالتی خوش کرد بر جانش نزول‌‌

O uyuyandan elçiye bir heybet, gönlüne hoş bir hal geldi.

مهر و هیبت هست ضد همدگر ** این دو ضد را دید جمع اندر جگر

Muhabbet ve heybet birbirinin zıttı iken gönlünde bu iki zıttın birleştiğini gördü.

گفت با خود من شهان را دیده‌‌ام ** پیش سلطانان مه و بگزیده‌‌ام‌‌

Kendi kendine “Ben nice Padişahlar gördüm; büyük sultanların makbulü oldum.