-
از شهانم هیبت و ترسی نبود ** هیبت این مرد هوشم را ربود
- Onlardan korkmaz, ürkmezdim. Bu adamın heybeti aklımı başımdan aldı.
-
رفته‌‌ام در بیشه‌‌ی شیر و پلنگ ** روی من ز یشان نگردانید رنگ 1420
- Aslanlar, kaplanlar bulunan ormanlara daldım, yüzümün rengi bile kaçmadı.
-
بس شده‌‌ستم در مصاف و کارزار ** همچو شیر آن دم که باشد کار زار
- Birçok savaşlarda bulundum; savaş başlayınca
-
بس که خوردم بس زدم زخم گران ** دل قوی تر بوده‌‌ام از دیگران
- Bir hayli ağır yaralar aldım, düşmanları ağır bir surette yaraladım. Bütün bu ahvalde kalbim, diğerlerinden daha kuvvetli idi.
-
بی‌‌سلاح این مرد خفته بر زمین ** من به هفت اندام لرزان چیست این
- Bu adam silâhsız, kuru yerde yatıyor; benim yedi âzam tir tir titremekte; bu ne?
-
هیبت حق است این از خلق نیست ** هیبت این مرد صاحب دلق نیست
- Bu heybet Hak’tan halktan değil; bu heybet, şu abalı adamdan gelmiyor” dedi.
-
هر که ترسید از حق و تقوی گزید ** ترسد از وی جن و انس و هر که دید 1425
- Bir kişi Hak’tan korkup takva yolunu tuttu mu: cin olsun, insan olsun, onu kim görse korkar.
-
اندر این فکرت به حرمت دست بست ** بعد یک ساعت عمر از خواب جست
- Bu düşünce içinde hürmetle ellerini bağladı. Bir müddet sonra Ömer, uykudan uyandı.
-
سلام کردن رسول روم بر عمر
- Ömer’in uykudan uyanması ve Kayser elçisinin ona selâm vermesi
-
کرد خدمت مر عمر را و سلام ** گفت پیغمبر سلام آن گه کلام
- Elçi, Ömer’i tâzim etti, ona selâm verdi. Peygamber “önce selâm sonra söz” demiştir.
-
پس علیکش گفت و او را پیش خواند ** ایمنش کرد و به پیش خود نشاند
- Ömer, selâmını alıp onu yanına çağırdı, onu teskin etti, karşısına oturdu.