سوی حس و سوی عقل او کامل است ** گر چه خود نسبت به جان او جاهل است‌‌

سوی حس و سوی عقل او کامل است ** گر چه خود نسبت به جان او جاهل است‌‌ 1505

Ebucehil, cana nispetle esasen cahil olmakla beraber his ve akıl bakımından kâmildi.

بحث عقل و حس اثر دان یا سبب ** بحث جانی یا عجب یا بو العجب‌‌

Akıl ve bahsi, bil ki eser, yahut sebeptir (Onunla müessir ve müsebbip anlaşılır). Can bahsi ise büsbütün şaşılacak bir şeydir.

ضوء جان آمد نماند ای مستضی ** لازم و ملزوم و نافی مقتضی‌‌

Ey nur isteyen! Can ziyası parladı; lâzım, mülzem, nâfî, muktazî kalmadı. Bir gören kişinin.

ز آن که بینایی که نورش بازغ است ** از دلیل چون عصا بس فارغ است‌‌

Nuru doğmuş parlamaktayken sopa gibi bir delilden vazgeçeceği meydandadır.

تفسیر و هو معکم أين ما کنتم

“ Ve Hüve maaküm eynemâ küntüm “ âyetinin tefsiri

بار دیگر ما به قصه آمدیم ** ما از آن قصه برون خود کی شدیم‌‌

Yine hikâyeye geldik; zaten ne zaman hikâyeden ayrıldık ki?

گر به جهل آییم آن زندان اوست ** ور به علم آییم آن ایوان اوست‌‌ 1510

Cehil bahsine gelirsek o Tanrı’nın zindanıdır; ilim bahsine gelirsek onun bağı ve sayvanı.

ور به خواب آییم مستان وی‌‌ایم ** ور به بیداری به دستان وی‌‌ایم‌‌

Uyursak onun sarhoşlarıyız; uyanık olursak onun hikâyesinden bahsetmekteyiz.

ور بگرییم ابر پر زرق وی‌‌ایم ** ور بخندیم آن زمان برق وی‌‌ایم‌‌

Ağlarsak rızıklarla dolu bulutuyuz; gülersek şimşek!

ور به خشم و جنگ عکس قهر اوست ** ور به صلح و عذر عکس مهر اوست‌‌

Kızar, savaşırsak bu, kahrının aksidir, barışır, özür serdedersek muhabbetinin aksidir.

ما که‌‌ایم اندر جهان پیچ پیچ ** چون الف او خود چه دارد هیچ هیچ‌‌

Bu dolaşık ve karmakarışık âlemde biz kimiz? Elif gibiyiz. Elifinse esasen, hiç ama hiçbir şeyi yoktur!

سؤال کردن رسول روم از عمر از سبب ابتلای ارواح با این آب و گل اجساد

Elçinin Ömer’den - Tanrı ondan razı olsun - , ruhların bu balçığa müptelâ olmalarının sebebini sorması