باز می‌‌گردیم ما ای دوستان ** سوی مرغ و تاجر و هندوستان‌‌

باز می‌‌گردیم ما ای دوستان ** سوی مرغ و تاجر و هندوستان‌‌ 1585

مرد بازرگان پذیرفت این پیام ** کاو رساند سوی جنس از وی سلام‌‌

دیدن خواجه طوطیان هندوستان را در دشت و پیغام رسانیدن از آن طوطی‌‌

چون که تا اقصای هندوستان رسید ** در بیابان طوطی چندی بدید

مرکب استانید پس آواز داد ** آن سلام و آن امانت باز داد

طوطیی ز آن طوطیان لرزید بس ** اوفتاد و مرد و بگسستش نفس‌‌

شد پشیمان خواجه از گفت خبر ** گفت رفتم در هلاک جانور 1590

این مگر خویش است با آن طوطیک ** این مگر دو جسم بود و روح یک‌‌

این چرا کردم چرا دادم پیام ** سوختم بی‌‌چاره را زین گفت خام‌‌

این زبان چون سنگ و هم آهن‌‌وش است ** و آن چه بجهد از زبان چون آتش است‌‌

سنگ و آهن را مزن بر هم گزاف ** گه ز روی نقل و گاه از روی لاف‌‌