بهر گریه آمد آدم بر زمین ** تا بود گریان و نالان و حزین‌‌

Âdem, yeryüzüne, ağlamak için, daima feryat etmek, inlemek ve mahzun olmak için gelmiştir.

آدم از فردوس و از بالای هفت ** پای ماچان از برای عذر رفت‌‌ 1635

Âdem, Firdevs’ten, yedi kat göklerin üstünden ayakları dolaşarak en adi yere, tâ kapı dibine, özür dilemek için gitti.

گر ز پشت آدمی وز صلب او ** در طلب می‌‌باش هم در طلب او

Eğer sen de Âdemoğluysan onun gibi özür dile, onun yolunda yürü!

ز آتش دل و آب دیده نقل ساز ** بوستان از ابر و خورشید است باز

Gönül ateşiyle gözyaşından çerez düz. Bahçe, bulutla güneş yüzünden yetişmiş, yeşermiştir.

تو چه دانی قدر آب دیده‌‌گان ** عاشق نانی تو چون نادیدگان‌‌

Sen gözyaşı zevkini ne bilirsin? Görmedikleri gibi ekmek âşığısın!

گر تو این انبان ز نان خالی کنی ** پر ز گوهرهای اجلالی کنی‌‌

Bu karın dağarcığından ekmeği boşaltırsan ululuk incileri ile doldurursun.

طفل جان از شیر شیطان باز کن ** بعد از آنش با ملک انباز کن‌‌ 1640

Önce can çocuğunu Şeytan sütünden kes de sonra onu meleklere ortak yap.

تا تو تاریک و ملول و تیره‌‌ای ** دان که با دیو لعین همشیره‌‌ای‌‌

Sen karanlık, mükedder ve bulanık oldukça bil ki melûn Şeytan’la sütkardeşisin!

لقمه‌‌ای کان نور افزود و کمال ** آن بود آورده از کسب حلال‌‌

Nur ve kemali arttıran lokma, helâl kazançtan elde edilen lokmadır.

روغنی کاید چراغ ما کشد ** آب خوانش چون چراغی را کشد

Çırağımıza katılınca söndüren yağa yağ deme, çırağı söndüren yağa su de!