-
گفت طوطی ارمغان بنده کو ** آن چه دیدی و آن چه گفتی باز گو
- Dudu “ Bu kulun armağanı hani? Ne gördün ve ne dedinse söyle” dedi.
-
گفت نی من خود پشیمانم از آن ** دست خود خایان و انگشتان گزان
- Tacir, “Söylemem, zaten elimi çiğneyip parmaklarımı ısırarak,
-
من چرا پیغام خامی از گزاف ** بردم از بیدانشی و از نشاف
- Cahilliğimden, akılsızlığımdan böyle saçma haberi niye götürdüm diye hâlâ pişman olup durmaktayım” dedi.
-
گفت ای خواجه پشیمانی ز چیست ** چیست آن کاین خشم و غم را مقتضی است
- Dudu, “Efendim, pişmanlık neden, bu hiddete bu gama ne sebep oldu?” dedi.
-
گفت گفتم آن شکایتهای تو ** با گروهی طوطیان همتای تو 1655
- Tacir dedi ki: “Şikâyetlerini sana benzeyen dudulara söyledim.
-
آن یکی طوطی ز دردت بوی برد ** زهرهاش بدرید و لرزید و بمرد
- İçlerinden biri senin derdini anlayınca ödü patladı, titreyip öldü.”
-
من پشیمان گشتم این گفتن چه بود ** لیک چون گفتم پشیمانی چه سود
- Ben “Ne yaptım da bu sözü söyledim” diye pişman oldum ama bir kere söylemiş bulundum. Pişmanlık ne fayda verir?
-
نکته ای کان جست ناگه از زبان ** همچو تیری دان که جست آن از کمان
- Ağızdan bir kere çıkan söz, bil ki yaydan fırlayan ok gibidir.
-
وانگردد از ره آن تیر ای پسر ** بند باید کرد سیلی را ز سر
- Oğul, o ok gittiği yerden geri dönmez, seli baştan bağlamak gerek.
-
چون گذشت از سر جهانی را گرفت ** گر جهان ویران کند نبود شگفت 1660
- Sel önce bir kere coşup da etrafı kapladıktan sonra dünyayı harap etse şaşılmaz.