من چرا پیغام خامی از گزاف ** بردم از بی‌‌دانشی و از نشاف‌‌

گفت ای خواجه پشیمانی ز چیست ** چیست آن کاین خشم و غم را مقتضی است‌‌

گفت گفتم آن شکایتهای تو ** با گروهی طوطیان همتای تو 1655

آن یکی طوطی ز دردت بوی برد ** زهره‌‌اش بدرید و لرزید و بمرد

من پشیمان گشتم این گفتن چه بود ** لیک چون گفتم پشیمانی چه سود

نکته ای کان جست ناگه از زبان ** همچو تیری دان که جست آن از کمان‌‌

وانگردد از ره آن تیر ای پسر ** بند باید کرد سیلی را ز سر

چون گذشت از سر جهانی را گرفت ** گر جهان ویران کند نبود شگفت‌‌ 1660

فعل را در غیب اثرها زادنی است ** و آن موالیدش به حکم خلق نیست‌‌

بی‌‌شریکی جمله مخلوق خداست ** آن موالید ار چه نسبتشان به ماست‌‌