جمله عالم ز آن غیور آمد که حق ** برد در غیرت بر این عالم سبق‌‌

Hak kıskançlıkta bütün âlemlerden ileri gittiği içindir ki bütün âlem kıskanç oldu.

او چو جان است و جهان چون کالبد ** کالبد از جان پذیرد نیک و بد

O, can gibidir, cihan beden gibi. Beden; iyiyi, kötüyü, canın tesiriyle kabul eder.

هر که محراب نمازش گشت عین ** سوی ایمان رفتنش می‌‌دان تو شین‌‌ 1765

Kimin namazında mihrap ve kıblesi Ayn (Tanrı’nın zatı, cemali) olursa onun tekrar iman tarafına gitmesini ayıp ve kusur bil.

هر که شد مر شاه را او جامه‌‌دار ** هست خسران بهر شاهش اتجار

Padişaha esvapçıbaşı olan kişinin, padişah hesabına ticarete girişmesi ziyankârlıktan ibarettir.

هر که با سلطان شود او همنشین ** بر درش بودن بود حیف و غبین‌‌

Padişahla birlikte oturan kimsenin padişah kapısında oturması yazıktır, aldanmaktır.

دست‌‌بوسش چون رسید از پادشاه ** گر گزیند بوس پا باشد گناه‌‌

Bir kimseye padişaha elini öpmek fırsatı düşer de o, ayağını öperse bu, suçtur.

گر چه سر بر پا نهادن خدمت است ** پیش آن خدمت خطا و زلت است‌‌

Her ne kadar ayağa baş koymak da bir yakınlıktır, fakat el öpme yakınlığına nispetle hatadır, düşkünlüktür.

شاه را غیرت بود بر هر که او ** بو گزیند بعد از آن که دید رو 1770

Padişah, birisi yüzünü gördükten sonra başkasına meylederse kıskanır.

غیرت حق بر مثل گندم بود ** کاه خرمن غیرت مردم بود

Tanrı’nın gayreti buğdaya benzer, harmandaki saman da insanların kıskançlığıdır.

اصل غیرتها بدانید از اله ** آن خلقان فرع حق بی‌‌اشتباه‌‌

Kıskançlıkların aslını haktan bilin. Halkın kıskançlıkları, şüphe yok ki Tanrı kıskançlığının fer’idir.