ور نه چون لطفت نماند وین جمال ** از تو آید آن حریفان را ملال‌‌

Yoksa senin bu letafetin, bu güzelliğin kalmayınca o, seninle düşüp kalkanlar, senden usanırlar.

آن جماعت کت همی‌‌دادند ریو ** چون ببینندت بگویندت که دیو 1870

Evvelce seni aldatıp duranlar, o vakit seni görünce “Şeytan” adını takarlar.

جمله گویندت چو بینندت به در ** مرده‌‌ای از گور خود بر کرد سر

Seni kapı dibinde görünce hepsi birden “Mezarından çıkmış hortlak” derler;

همچو امرد که خدا نامش کنند ** تا بدین سالوس در دامش کنند

Genç oğlan gibi. Ona önce Tanrı adını takarlar, bu yaltaklıkla tuzağa düşürmek isterler.

چون که در بد نامی آمد ریش او ** دیو را ننگ آید از تفتیش او

Fakat kötülükle adı çıkıp da zaman geçince bu kötülükte sakalı çıkınca; artık ona yaklaşmaktan Şeytan bile utanır.

دیو سوی آدمی شد بهر شر ** سوی تو ناید که از دیوی بتر

Şeytan, adamın yanına bir kötülük için gelir; senin yanına gelmez. Çünkü sen Şeytan’dan da betersin.

تا تو بودی آدمی دیو از پی‌‌ات ** می‌‌دوید و می‌‌چشانید او می‌‌ات‌‌ 1875

Şeytan, sen insan oldukça izini izler, ardından koşar, sana şarabını tattırırdı.

چون شدی در خوی دیوی استوار ** می‌‌گریزد از تو دیو نابکار

Ey bir işe yaramaz adam! Şeytan huyunda ayak direyip şeytanlaşınca senden Şeytan da kaçmaktadır.

آن که اندر دامنت آویخت او ** چون چنین گشتی ز تو بگریخت او

Eteğine sarılan kimse de, sen bu hale gelince senden kaçar!

تفسیر ما شاء الله کان‌‌

“ Mâşâllahu Kân “ sözünün tefsiri

این همه گفتیم لیک اندر بسیچ ** بی‌‌عنایات خدا هیچیم هیچ‌‌

Bunların hepsini söyledik ama Tanrı inayetleri olmadıkça Tanrı yolunda hiçiz, hiç!