گوید این آواز ز آوازها جداست ** زنده کردن کار آواز خداست‌‌

Derler ki: Bu ses, öbür seslerden bambaşka; çünkü diriltmek Tanrı sesinin işidir.

ما بمردیم و بکلی کاستیم ** بانگ حق آمد همه برخاستیم‌‌

Biz öldük, tamamıyla çürüdük, mahvolduk. Fakat Tanrı sesi gelince hepimiz dirildik, kalktık.

بانگ حق اندر حجاب و بی‌‌حجاب ** آن دهد کو داد مریم را ز جیب‌‌

Tanrı sesi ister hicap ardından, ister hicapsız gelsin... Cebrail, Meryem’e, yakasından üfleyerek ne verdiyse Tanrı sesi de insana onu verir.

ای فناتان نیست کرده زیر پوست ** باز گردید از عدم ز آواز دوست‌‌ 1935

Ey derileri altında yokluğun çürütüp mahvettiği kimseler! Sevgilinin sesiyle yokluktan dönün, tekrar var olun!

مطلق آن آواز خود از شه بود ** گر چه از حلقوم عبد الله بود

O ses, Tanrı kulunun boğazından çıksa da esasen ve mutlaka Padişahtan gelmektedir.

گفته او را من زبان و چشم تو ** من حواس و من رضا و خشم تو

Tanrı ona dedi ki: “Ben dilim, sen vücutsun. Ben senin hislerin, memnuniyet ve gazabınım,

رو که بی‌‌یسمع و بی‌‌یبصر تویی ** سر تویی چه جای صاحب سر تویی‌‌

Yürü! Benimle duyan, benimle gören sensin. Sır sahibi olmak da ne demek? Bizzat sır sensin.

چون شدی من کان لله از وله ** من ترا باشم که کان الله له‌‌

Sen mademki hayret âleminde “Lillâh” sırrına mazhar oldun, ben de senin olurum. Çünkü “Kim, Tanrı’nın olursa Tanrı onun olur.”

گه تویی گویم ترا گاهی منم ** هر چه گویم آفتاب روشنم‌‌ 1940

Sana bazen sensin derim, bazen de benim derim. Ne dersem diyeyim, ben aydın ve parlak bir güneşim.

هر کجا تابم ز مشکات دمی ** حل شد آن جا مشکلات عالمی‌‌

Her nerede bir çırağlıktan parlasan orada bütün âlemin müşkülleri hallolur.