آدمی را او به خویش اسما نمود ** دیگران را ز آدم اسما می‌‌گشود

Âdem evlâdına esmasını bizzat gösterdi. ( Âdem’i, isimlerine mazhar etti); diğer mevcudata esma, Âdem’den açıldı.

خواه ز آدم گیر نورش خواه از او ** خواه از خم گیر می‌‌خواه از کدو

Nurunu, istersen Âdem’den al, istersen ondan şarabı, dilersen küpten al, dilersen testiden!

کاین کدو با خنب پیوسته ست سخت ** نی چو تو شاد آن کدوی نیک بخت‌‌ 1945

Çünkü bu testi, küple adamakıllı birleşmiştir; o iyi bahtlı testi, senin gibi (zahiri zevklerle şad değil, hakiki neşeyle neşelenmiş) tir.

گفت طوبی من رآنی مصطفا ** و الذی یبصر لمن وجهی رأی‌‌

Mustafa, “Beni görene benim yüzümü gören kişiyi görene ne mutlu” dedi.

چون چراغی نور شمعی را کشید ** هر که دید آن را یقین آن شمع دید

Bir mumdan yanmış olan çırağı gören, yakînen o mumu görmüştür.

همچنین تا صد چراغ ار نقل شد ** دیدن آخر لقای اصل شد

Bu tarzda o mumdan yakılan çırağdan başka bir çırağ, ondan da diğer bir mum yakılsa ve ta yüzüncü muma kadar, hep o ilk mumun nuru intikal etse, sonuncu mumu görmek, hepsinin aslı olan ilk mumu görmektir.

خواه از نور پسین بستان تو آن ** هیچ فرقی نیست خواه از شمع‌‌دان‌‌

İstersen o nuru, son çırağdan al, istersen ilk çırağdan hiç fark yok.

خواه بین نور از چراغ آخرین ** خواه بین نورش ز شمع غابرین‌‌ 1950

Nuru, dilersen son gelenlerin mumundan gör, dilersen geçmişlerin mumundan.

در بیان این حدیث که إن لربکم فی أیام دهرکم نفحات ألا فتعرضوا لها

“ Zamanınızdaki günlerde Rabbinizin güzel kokuları vardır. Kendinize gelin; o güzel kokuları almaya çalışın “ hadisinin tefsiri

گفت پیغمبر که نفحتهای حق ** اندر این ایام می‌‌آرد سبق‌‌

Peygamber, “Hakkın güzel ve temiz kokuları, bu günlerde esecek,

گوش و هش دارید این اوقات را ** در ربایید این چنین نفحات را

O vakitlere kulak verin, aklınız o vakitlerde olsun ki, bu çeşit güzel kokuları alasınız, bu fırsatı kaçırmayınız dedi.