جان ناری یافت از وی انطفا ** مرده پوشید از بقای او قبا

جان ناری یافت از وی انطفا ** مرده پوشید از بقای او قبا 1955

تازگی و جنبش طوبی است این ** همچو جنبشهای حیوان نیست این‌‌

گر در افتد در زمین و آسمان ** زهره‌‌هاشان آب گردد در زمان‌‌

خود ز بیم این دم بی‌‌منتها ** باز خوان فأبين أن یحملنها

ور نه خود أشفقن منها چون بدی ** گرنه از بیمش دل که خون شدی‌‌

دوش دیگر لون این می‌‌داد دست ** لقمه‌‌ی چندی در آمد ره ببست‌‌ 1960

بهر لقمه گشته لقمانی گرو ** وقت لقمان است ای لقمه برو

از هوای لقمه‌‌ی این خار خار ** از کف لقمان همی‌‌جویید خار

در کف او خار و سایه‌‌ش نیز نیست ** لیکتان از حرص آن تمییز نیست‌‌

خار دان آن را که خرما دیده‌‌ای ** ز آن که بس نان کور و بس نادیده‌‌ای‌‌