گر تو خود را پیش و پس داری گمان ** بسته‌‌ی جسمی و محرومی ز جان‌‌

زیر و بالا پیش و پس وصف تن است ** بی‌‌جهت آن ذات جان روشن است‌‌

بر گشا از نور پاک شه نظر ** تا نپنداری تو چون کوته نظر

که همینی در غم و شادی و بس ** ای عدم کو مر عدم را پیش و پس‌‌ 2010

روز باران است می‌‌رو تا به شب ** نی از این باران از آن باران رب‌‌

قصه‌‌ی سؤال کردن عایشه از مصطفی علیه السلام که امروز باران بارید چون تو سوی گورستان رفتی جامه‌‌های تو چون تر نیست‌‌

مصطفی روزی به گورستان برفت ** با جنازه‌‌ی مردی از یاران برفت‌‌

خاک را در گور او آگنده کرد ** زیر خاک آن دانه‌‌اش را زنده کرد

این درختانند همچون خاکیان ** دستها بر کرده‌‌اند از خاکدان‌‌

سوی خلقان صد اشارت می‌‌کنند ** و آن که گوش استش عبارت می‌‌کنند 2015

با زبان سبز و با دست دراز ** از ضمیر خاک می‌‌گویند راز