بعد از آن از بهر او شربت بساخت ** تا بخورد و پیش دختر می‌‌گداخت‌‌

Ondan sonra hekim, kuyumcuya bir şerbet yaptı, kuyumcu içti, kızın karşısında erimeye başladı.

چون ز رنجوری جمال او نماند ** جان دختر در وبال او نماند

Hastalık yüzünden kuyumcunun güzelliği kalmayınca kızın canı, onun derdinden azat oldu, ondan vazgeçti.

چون که زشت و ناخوش و رخ زرد شد ** اندک اندک در دل او سرد شد

Kuyumcu, çirkinleşip hastalanınca, yüzü sararıp solunca kızın gönlü de yavaş yavaş ondan soğudu.

عشقهایی کز پی رنگی بود ** عشق نبود عاقبت ننگی بود 205

Ancak zahirî güzelliğe ait bulunan aşklar aşk değildir. Onlar nihayet bir âr olur.

کاش کان هم ننگ بودی یک سری ** تا نرفتی بر وی آن بد داوری‌‌

Keşke kuyumcu baştanbaşa ayıp ve âr olsaydı, tamamıyla çirkin bulunsaydı da başına bu kötü hal gelmeseydi!

خون دوید از چشم همچون جوی او ** دشمن جان وی آمد روی او

Kuyumcunun gözünden ırmak gibi kanlar aktı, yüzü canına düşman kesildi.

دشمن طاوس آمد پر او ** ای بسی شه را بکشته فر او

Tavus kuşunun kanadı, kendisine düşmandır. Nice padişahlar vardır ki kuvvet ve azametleri helâklerine sebep olmuştur.

گفت من آن آهوم کز ناف من ** ریخت این صیاد خون صاف من‌‌

Kuyumcu, ”Ben o ahuyum ki göbeğimin miskinden dolayı bu avcı, benim saf kanımı dökmüştür.

ای من آن روباه صحرا کز کمین ** سر بریدندش برای پوستین‌‌ 210

Ah, ben o sahra tilkisiyim ki postum için beni tuzağa düşürüp tuttular, başımı kestiler.

ای من آن پیلی که زخم پیل بان ** ریخت خونم از برای استخوان‌‌

Ah, ben o filim ki dişimi elde etmek için filci benim kanımı döktü.