چون بر آمد روزگار و پیر شد ** باز جانش از عجز پشه‌‌گیر شد

Fakat zaman geçip ihtiyarlayınca evvelce doğan kuşu gibi olan canı, acizlikten sinek avlamaya başladı.

پشت او خم گشت همچون پشت خم ** ابروان بر چشم همچون پالدم‌‌ 2075

Sırtı, küp sırtı gibi eğrildi, kamburlaştı. Gözlerinin üstünde kaşlar, âdeta eyer kuskununa döndü.

گشت آواز لطیف جان فزاش ** زشت و نزد کس نیرزیدی به لاش‌‌

Onun cana can katan lâtif sesi fena, iğrenç, çirkin yürek tırmalayıcı geldi.

آن نوای رشک زهره آمده ** همچو آواز خر پیری شده‌‌

Zühere’nin bile haset ettiği o güzel sesi, kart eşeğin sesine benzedi.

خود کدامین خوش که او ناخوش نشد ** یا کدامین سقف کان مفرش نشد

Zaten hangi hoş vardır ki nahoş olmamıştır? Yahut hangi tavan vardır ki yıkılmamış, yere serilmemiştir.

غیر آواز عزیزان در صدور ** که بود از عکس دمشان نفخ صور

Ancak Sûr’un üfürülmesi, nefeslerinin aksinden ibaret olan yüce azizlerin sesleri, bundan müstesnadır; onların sesleri bakidir.

اندرونی کاندرونها مست از اوست ** نیستی کاین هستهامان هست از اوست‌‌ 2080

Onların gönülleri, öyle bir gönüldür ki gönüller, ondan sarhoştur. Yoklukları öyle bir yokluktur ki bizim varlıklarımız, o yokluktan var olmuşlardır.

کهربای فکر و هر آواز او ** لذت الهام و وحی و راز او

Her fikrin, her sesin kehlibarı (fikirleri ve sesleri çeken) o gönüldür. İlham, vahiy ve sır lezzeti yine o gönülden ibarettir.

چون که مطرب پیرتر گشت و ضعیف ** شد ز بی‌‌کسبی رهین یک رغیف‌‌

Çalgıcı bir hayli ihtiyarlayıp zayıflayınca kazançsızlıktan bir parçacık yufka ekmeğine bile muhtaç hale geldi.

گفت عمر و مهلتم دادی بسی ** لطفها کردی خدایا با خسی‌‌

Dedi ki: “Tanrım, bana çok ömür ve mühlet verdin, hakir bir kişiye karşı lütuflarda bulundun.