دشمن طاوس آمد پر او ** ای بسی شه را بکشته فر او

Tavus kuşunun kanadı, kendisine düşmandır. Nice padişahlar vardır ki kuvvet ve azametleri helâklerine sebep olmuştur.

گفت من آن آهوم کز ناف من ** ریخت این صیاد خون صاف من‌‌

Kuyumcu, ”Ben o ahuyum ki göbeğimin miskinden dolayı bu avcı, benim saf kanımı dökmüştür.

ای من آن روباه صحرا کز کمین ** سر بریدندش برای پوستین‌‌ 210

Ah, ben o sahra tilkisiyim ki postum için beni tuzağa düşürüp tuttular, başımı kestiler.

ای من آن پیلی که زخم پیل بان ** ریخت خونم از برای استخوان‌‌

Ah, ben o filim ki dişimi elde etmek için filci benim kanımı döktü.

آن که کشتستم پی مادون من ** می‌‌نداند که نخسبد خون من‌‌

Beni, benden aşağı birisi için öldüren, kanımı döken; bilmiyor ki benim kanım uyumaz!

بر من است امروز و فردا بر وی است ** خون چون من کس چنین ضایع کی است‌‌

Bugün bana ise yarın onadır. Böyle benim gibi bir adamın kanı nasıl zayi olur?

گر چه دیوار افکند سایه‌‌ی دراز ** باز گردد سوی او آن سایه باز

Duvar gerçi (günün ilk kısmında yere) uzun bir gölge düşürür; fakat o gölge, gölgeyi meydana getirene avdet eder.

این جهان کوه است و فعل ما ندا ** سوی ما آید نداها را صدا 215

Bu cihan dağdır, bizim yaptıklarımız ses. Seslerin aksi yine bizim semtimize gelir” dedi.

این بگفت و رفت در دم زیر خاک ** آن کنیزک شد ز عشق و رنج پاک‌‌

Kuyumcu, bu sözleri söyledi ve hemen toprak altına gitti. O cariyecik de aşktan ve hastalıktan arındı, tertemiz oldu.

ز انکه عشق مردگان پاینده نیست ** ز انکه مرده سوی ما آینده نیست‌‌

Çünkü ölülerin aşkı ebedî değildir, çünkü ölü, tekrar bize gelmez.