گفت پیغمبر چه خواهی ای ستون ** گفت جانم از فراقت گشت خون‌‌

مسندت من بودم از من تاختی ** بر سر منبر تو مسند ساختی‌‌ 2115

گفت خواهی که ترا نخلی کنند ** شرقی و غربی ز تو میوه چنند

یا در آن عالم حقت سروی کند ** تا تر و تازه بمانی تا ابد

گفت آن خواهم که دایم شد بقاش ** بشنو ای غافل کم از چوبی مباش‌‌

آن ستون را دفن کرد اندر زمین ** تا چو مردم حشر گردد یوم دین‌‌

تا بدانی هر که را یزدان بخواند ** از همه کار جهان بی‌‌کار ماند 2120

هر که را باشد ز یزدان کار و بار ** یافت بار آن جا و بیرون شد ز کار

آن که او را نبود از اسرار داد ** کی کند تصدیق او ناله‌‌ی جماد

گوید آری نه ز دل بهر وفاق ** تا نگویندش که هست اهل نفاق‌‌