چون به طوفی خود به طوفی مرتدی ** چون به خانه آمدی هم با خودی‌‌

ای خبرهات از خبر ده بی‌‌خبر ** توبه‌‌ی تو از گناه تو بتر 2205

ای تو از حال گذشته توبه جو ** کی کنی توبه از این توبه بگو

گاه بانگ زیر را قبله کنی ** گاه گریه‌‌ی زار را قبله زنی‌‌

چون که فاروق آینه‌‌ی اسرار شد ** جان پیر از اندرون بیدار شد

همچو جان بی‌‌گریه و بی‌‌خنده شد ** جانش رفت و جان دیگر زنده شد

حیرتی آمد درونش آن زمان ** که برون شد از زمین و آسمان‌‌ 2210

جستجویی از ورای جستجو ** من نمی‌‌دانم تو می‌‌دانی بگو

حال و قالی از ورای حال و قال ** غرقه گشته در جمال ذو الجلال‌‌

غرقه‌‌ای نه که خلاصی باشدش ** یا بجز دریا کسی بشناسدش‌‌