حال و قالی از ورای حال و قال ** غرقه گشته در جمال ذو الجلال‌‌

غرقه‌‌ای نه که خلاصی باشدش ** یا بجز دریا کسی بشناسدش‌‌

عقل جزو از کل گویا نیستی ** گر تقاضا بر تقاضا نیستی‌‌

چون تقاضا بر تقاضا می‌‌رسد ** موج آن دریا بدین جا می‌‌رسد 2215

چون که قصه‌‌ی حال پیر اینجا رسید ** پیر و حالش روی در پرده کشید

پیر دامن را ز گفت‌‌وگو فشاند ** نیم گفته در دهان ما بماند

از پی این عیش و عشرت ساختن ** صد هزاران جان بشاید باختن‌‌

در شکار بیشه‌‌ی جان باز باش ** همچو خورشید جهان جان‌‌باز باش‌‌

جان فشان افتاد خورشید بلند ** هر دمی تی می‌‌شود پر می‌‌کنند 2220

جان فشان ای آفتاب معنوی ** مر جهان کهنه را بنما نوی‌‌