او نکشتش از برای طبع شاه ** تا نیامد امر و الهام اله‌‌

آن پسر را کش خضر ببرید حلق ** سر آن را درنیابد عام خلق‌‌

آن که از حق یابد او وحی و جواب ** هر چه فرماید بود عین صواب‌‌ 225

آن که جان بخشد اگر بکشد رواست ** نایب است و دست او دست خداست‌‌

همچو اسماعیل پیشش سر بنه ** شاد و خندان پیش تیغش جان بده‌‌

تا بماند جانت خندان تا ابد ** همچو جان پاک احمد با احد

عاشقان جام فرح آن گه کشند ** که به دست خویش خوبانشان کشند

شاه آن خون از پی شهوت نکرد ** تو رها کن بد گمانی و نبرد 230

تو گمان بردی که کرد آلودگی ** در صفا غش کی هلد پالودگی‌‌

بهر آن است این ریاضت وین جفا ** تا بر آرد کوره از نقره جفا