یک خلیفه بود در ایام پیش ** کرده حاتم را غلام جود خویش‌‌

Eski zamanda bir halife vardı ki, Hâtem’i cömertliğine köle etmişti.

رایت اکرام و داد افراشته ** فقر و حاجت از جهان برداشته‌‌ 2245

İhsan ve adalet bayrağını yüceltmiş, dünyadan yoksulluk ve ihtiyacı kaldırmıştı.

بحر و کان از بخشش‌‌اش صاف آمده ** داد او از قاف تا قاف آمده‌‌

Deniz ve inci, onun vergisine nispetle ehemmiyetsiz bir hale gelmiş lûtuf ve ihsan Kaf’tan Kaf’a yayılmıştı.

در جهان خاک ابر و آب بود ** مظهر بخشایش وهاب بود

O padişah, topraktan ibaret olan şu yeryüzünde bulut ve yağmurdu. İn’am ve ihsan sahibi Tanrı’nın vericiliğine mazhardı.

از عطایش بحر و کان در زلزله ** سوی جودش قافله بر قافله‌‌

Deniz ve maden, onun ihsanına karşı zelzeleye düşmüş, onun cömertliğine doğru kafile kafile gelip duruyordu.

قبله‌‌ی حاجت در و دروازه‌‌اش ** رفته در عالم به جود آوازه‌‌اش‌‌

Kapısı, hacet kıblesiydi. Şöhreti, cömertlikle bütün âleme yayılmıştı.

هم عجم هم روم هم ترک و عرب ** مانده از جود و سخایش در عجب‌‌ 2250

Onun vergisinden, onun cömertliğinden Acem de şaşırmıştı,Rum da. Türk de hayrete dalmıştı, Arap da.

آب حیوان بود و دریای کرم ** زنده گشته هم عرب زو هم عجم‌‌

Hayat suyu, kerem deniziydi. Onun yüzünden Arap da dirilmişti. Acem de!

قصه‌‌ی اعرابی درویش و ماجرای زن با او به سبب قلت و درویشی‌‌

Yoksul Arap bedevisinin hikâyesi ve yoksulluk yüzünden karısıyla arasında geçen şey

یک شب اعرابی زنی مر شوی را ** گفت و از حد برد گفت‌‌وگوی را

Bir gece bir bedevi karısı, dedikoduyu hadden aşırarak kocasına dedi ki:

کاین همه فقر و جفا ما می‌‌کشیم ** جمله عالم در خوشی ما ناخوشیم‌‌

“Bütün bu yoksulluğu, bu cefayı biz çekmekteyiz. Âlemin ömrü hoşlukla geçiyor. Sade biz kötü bir haldeyiz.