همچو اعمش کو کند داروی چشم ** چه کشد در چشمها الا که یشم‌‌

Bu çeşit şeyh, gözü akan ve görmeyen kişiye benzer. Gözüne ilâç çeker ama zararlı ilâçtan başka bir şey çekemez ki.

حال ما این است در فقر و عنا ** هیچ مهمانی مبا مغرور ما

Yoksulluk ve meşakkatta bizim halimiz de böyledir. Bize aldanıp da hiçbir konuk gelmez.

قحط ده سال ار ندیدی در صور ** چشمها بگشا و اندر ما نگر 2270

On yıllık kıtlığı mücessem olarak görmedinse gözünü aç da bize bak!

ظاهر ما چون درون مدعی ** در دلش ظلمت زبانش شعشعی‌‌

Görünüşümüz dâvacı adamların içi gibi gönlü kapkara, fakat dili şâşaalı!

از خدا بویی نه او را نی اثر ** دعویش افزون ز شیث و بو البشر

Tanrı’dan onda ne bir koku var, ne bir eser. Fakat dâvası Şit’ten de ileri, Âdem’den de!

دیو ننموده و را هم نقش خویش ** او همی‌‌گوید ز ابدالیم و بیش‌‌

Hattâ ona, Şeytan bile kendisini göstermez. Böyle olduğu halde o “Biz Abdallardanız, hattâ daha ileriyiz “ der durur.

حرف درویشان بدزدیده بسی ** تا گمان آید که هست او خود کسی‌‌

Kendisini adam sansınlar diye dervişlerin bir hayli sözünü çalmış çırpmıştır.

خرده گیرد در سخن بر بایزید ** ننگ دارد از درون او یزید 2275

Söz söylerken lâfı Bayezid’den ziyade inceler, onu bile kusurlu bulur. Halbuki onun içyüzünden Yezid arlanır.

بی‌‌نوا از نان و خوان آسمان ** پیش او ننداخت حق یک استخوان‌‌

Gökyüzünün ekmeğinden, sofrasından nasipsizdir. Hak, önüne bir kemik bile atmamıştır.

او ندا کرده که خوان بنهاده‌‌ام ** نایب حقم خلیفه زاده‌‌ام‌‌

O ise “Sofrayı yaydım, Hakk’ın vekiliyim, halife oğluyum” diye bağırıp durmaktadır.