او به قصد نیک خود جایی رسد ** گر چه جان پنداشت و آن آمد جسد

Şeyhi, can sanır, ceset çıkar ama tâlip, kendi iyi niyeti yüzünden öyle bir makama erişir ki...

چون تحری در دل شب قبله را ** قبله نی و آن نماز او روا 2285

Hali, tıpkı gece ortasında kıble arayana benzer. Kıble bulunmasa bile namazı caizdir.

مدعی را قحط جان اندر سر است ** لیک ما را قحط نان بر ظاهر است‌‌

Dâvacı ve yalancı şeyhin can kıtlığı gizlidir. Fakat bizdeki ekmek kıtlığı meydanda.

ما چرا چون مدعی پنهان کنیم ** بهر ناموس مزور جان کنیم‌‌

Niçin bunu, dâvacı şeyh gibi gizleyelim? Neden fayda olmadığı halde utanıp arlanarak can çekişelim?”

صبر فرمودن اعرابی زن خود را و فضیلت صبر و فقر بیان کردن با زن‌‌

Bedevinin, karısına sabretmesini buyurması ve ona sabır ve yoksulluğun faziletini söylemesi

شوی گفتش چند جویی دخل و کشت ** خود چه ماند از عمر افزون‌‌تر گذشت‌‌

Kocası dedi ki: “Daha ne vakte kadar gelir ve mahsul arayıp duracaksın; zaten ömrümüzden ne kaldı ki? Çoğu geçip gitti.

عاقل اندر بیش و نقصان ننگرد ** ز آن که هر دو همچو سیلی بگذرد

Akıllı kişi, artığa, eksiğe bakmaz; çünkü ikisi de sel gibi geçer.

خواه صاف و خواه سیل تیره رو ** چون نمی‌‌پاید دمی از وی مگو 2290

Sel ister sâf olsun, ister bulanık... Mademki baki değildir, ondan bahsetme?

اندر این عالم هزاران جانور ** می‌‌زید خوش عیش بی‌‌زیر و زبر

Bu âlemde binlerce canlı, sıkıntısız, hoş bir halde yaşamakta, geçinip gitmektedir.

شکر می‌‌گوید خدا را فاخته ** بر درخت و برگ شب ناساخته‌‌

Üveyk kuşu, geceki rızkı henüz meydanda olmadığı halde ağaçta Tanrıya şükreder.

حمد می‌‌گوید خدا را عندلیب ** کاعتماد رزق بر تست ای مجیب‌‌

Bülbül “Ey duaya icabet eden Tanrı, rızık hususunda itimadımız sana” diye Tanrıya hamdeyler.