دردها از مرگ می‌‌آید رسول ** از رسولش رو مگردان ای فضول‌‌

هر که شیرین می‌‌زید او تلخ مرد ** هر که او تن را پرستد جان نبرد

گوسفندان را ز صحرا می‌‌کشند ** آن که فربه تر مر آن را می‌‌کشند

شب گذشت و صبح آمد ای تمر ** چند گیری این فسانه‌‌ی زر ز سر

تو جوان بودی و قانع‌‌تر بدی ** زر طلب گشتی خود اول زر بدی‌‌ 2305

رز بدی پر میوه چون کاسد شدی ** وقت میوه پختنت فاسد شدی‌‌

میوه‌‌ات باید که شیرین‌‌تر شود ** چون رسن تابان نه واپس‌‌تر رود

جفت مایی جفت باید هم صفت ** تا بر آید کارها با مصلحت‌‌

جفت باید بر مثال همدگر ** در دو جفت کفش و موزه در نگر

گر یکی کفش از دو تنگ آید بپا ** هر دو جفتش کار ناید مر ترا 2310