چون که عقل تو عقیله‌‌ی مردم است ** آن نه عقل است آن که مار و کژدم است‌‌

Aklın, insanlara ayak kösteği olunca o akıl, akıl değildir, yılan ve akreptir.

خصم ظلم و مکر تو الله باد ** فضل و عقل تو ز ما کوتاه باد 2330

Senin hile ve zulmünün hasmı Allah olsun; hile elin bize uzanmasın!

هم تو ماری هم فسون‌‌گر ای عجب ** مارگیر و ماری ای ننگ عرب‌‌

Ne şaşılacak şey ki sen hem yılansın, hem afsuncu... Ey Arap, sen yılansın, hem de çirkin yılan!

زاغ اگر زشتی خود بشناختی ** همچو برف از درد و غم بگداختی‌‌

Eğer karga kendi çirkinliğini anlasaydı, derdinden kar gibi erirdi.

مرد افسونگر بخواند چون عدو ** او فسون بر مار و مار افسون بر او

Afsuncu düşman gibi, yılana afsun okur, yılan da onu afsunlar.

گر نبودی دام او افسون مار ** کی فسون مار را گشتی شکار

Yılanın afsunu, yılancıya tuzak olmasaydı yılanın afsununa aldanır, onunla meşgul olur muydu?

مرد افسونگر ز حرص کسب و کار ** در نیابد آن زمان افسون مار 2335

Afsuncu, kazanç hırsına düşünce yılanın kendisini afsunladığını anlamaz.

مار گوید ای فسون‌‌گر هین و هین ** آن خود دیدی فسون من ببین‌‌

Yılan “ Ey afsuncu, kendine gel. Kendi hünerini gördün, bir de benim afsunumu gör!

تو به نام حق فریبی مر مرا ** تا کنی رسوای شور و شر مرا

Sen beni Hak’kın adıyla afsunladın, bu suretle de beni halka rüsvay etmek istedin.

نام حقم بست نه آن رای تو ** نام حق را دام کردی وای تو

Beni Hak’kın adı bağladı, senin tedbirin değil. Hakk’ın adını tuzak yaptın, yazıklar olsun sana!