مشک را بی‌‌هوده حق خوش دم نکرد ** بهر حس کرد او پی اخشم نکرد

مشک را بی‌‌هوده حق خوش دم نکرد ** بهر حس کرد او پی اخشم نکرد 2385

حق زمین و آسمان بر ساخته ست ** در میان بس نار و نور افراخته ست‌‌

این زمین را از برای خاکیان ** آسمان را مسکن افلاکیان‌‌

مرد سفلی دشمن بالا بود ** مشتری هر مکان پیدا بود

ای ستیره هیچ تو برخاستی ** خویشتن را بهر کور آراستی‌‌

گر جهان را پر در مکنون کنم ** روزی تو چون نباشد چون کنم‌‌ 2390

ترک جنگ و ره زنی ای زن بگو ** ور نمی‌‌گویی به ترک من بگو

مر مرا چه جای جنگ نیک و بد ** کاین دلم از صلحها هم می‌‌رمد

گر خمش کردی و گرنه آن کنم ** که همین دم ترک خان و مان کنم‌‌

مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفته‌‌ی خویش‌‌

زن چو دید او را که تند و توسن است ** گشت گریان گریه خود دام زن است‌‌