حق زمین و آسمان بر ساخته ست ** در میان بس نار و نور افراخته ست‌‌

Hak, yeri, göğü yaratmış, aralarında da bir çok nur ve nâr yüceltmiştir.

این زمین را از برای خاکیان ** آسمان را مسکن افلاکیان‌‌

Bu yeri yerdekiler için yaratmış, göğü de göktekilerin yurdu yapmıştır.

مرد سفلی دشمن بالا بود ** مشتری هر مکان پیدا بود

Aşağılık kişi yükseğin düşmanıdır. Her şeyin müşterisi meydana çıkar.

ای ستیره هیچ تو برخاستی ** خویشتن را بهر کور آراستی‌‌

Ey kapalı örtünüp bürünmüş kadın, sen hiç kör için süslendin mi?

گر جهان را پر در مکنون کنم ** روزی تو چون نباشد چون کنم‌‌ 2390

Dünyayı en değerli incilerle doldursan nasibin yoksa ne yapayım?

ترک جنگ و ره زنی ای زن بگو ** ور نمی‌‌گویی به ترک من بگو

Ey kadın, kavgayı, darılmayı bırak; bırakmayacaksan beni bırak!

مر مرا چه جای جنگ نیک و بد ** کاین دلم از صلحها هم می‌‌رمد

Ben, iyiyle, kötüyle, kavga edemem; kavga ile işim yok. Savaşmak şöyle dursun; gönlüm barışlardan bile ürkmekte.

گر خمش کردی و گرنه آن کنم ** که همین دم ترک خان و مان کنم‌‌

Susacaksan ne âlâ; yoksa öyle bir iş yaparım ki şu anda hemen kalkar, evimi, barkımı bırakır, giderim.”

مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفته‌‌ی خویش‌‌

Kadının yola gelip söylediklerinden istiğfar eylemesi

زن چو دید او را که تند و توسن است ** گشت گریان گریه خود دام زن است‌‌

Kadın onu titiz ve hiddetli görünce ağlamaya başladı. Zaten ağlamak, kadının tuzağıdır.

گفت از تو کی چنین پنداشتم ** از تو من اومید دیگر داشتم‌‌ 2395

“Ben, senden bunu mu umardım? Senden başka ümidim vardı” dedi.