زن در آمد از طریق نیستی ** گفت من خاک شمایم نه ستی‌‌

Kadın yokluk yoluna girip dedi ki: “Ben senin karın değil, ayağının toprağıyım.

جسم و جان و هر چه هستم آن تست ** حکم و فرمان جملگی فرمان تست‌‌

Cismim, canım, nem varsa senindir; hüküm de senin, ferman da!

گر ز درویشی دلم از صبر جست ** بهر خویشم نیست آن بهر تو است‌‌

Yoksulluk yüzünden sabrım tükendiyse bu da kendim için değil, senin için.

تو مرا در دردها بودی دوا ** من نمی‌‌خواهم که باشی بی‌‌نوا

Sen, bana dertli zamanlarda deva oldun; muhtaç olmanı istemiyorum.

جان تو کز بهر خویشم نیست این ** از برای تستم این ناله و حنین‌‌ 2400

Canın için, bu kendim için değil. Bu ağlayış bu inleyiş hep senin için.

خویش من و الله که بهر خویش تو ** هر نفس خواهد که میرد پیش تو

Ben, Tanrı hakkı için varlığımı her nefeste huzurunda feda etmek isterim.

کاش جانت کش روان من فدی ** از ضمیر جان من واقف بدی‌‌

Canım sana kurban olsun... Ne olurdu ruhun bana vâkıf olsaydı.

چون تو با من این چنین بودی به ظن ** هم ز جان بیزار گشتم هم ز تن‌‌

Fakat sen hakkımda böyle kötü zanna düşünce candan da usandım, tenden de.

خاک را بر سیم و زر کردیم چون ** تو چنینی با من ای جان را سکون‌‌

Ey canımın rahatı! Sen bana böyle aykırı olunca altına da toprak saçtım, gümüşe de( artık ikisi de gözümde değil).

تو که در جان و دلم جا می‌‌کنی ** زین قدر از من تبرا می‌‌کنی‌‌ 2405

Canımda da sen varsın, gönlümde de sen. Öyle olduğu halde bu kadarcık bir şeyden dolayı benden ayrılmaya kalkışıyorsun.