گر ز درویشی دلم از صبر جست ** بهر خویشم نیست آن بهر تو است‌‌

Yoksulluk yüzünden sabrım tükendiyse bu da kendim için değil, senin için.

تو مرا در دردها بودی دوا ** من نمی‌‌خواهم که باشی بی‌‌نوا

Sen, bana dertli zamanlarda deva oldun; muhtaç olmanı istemiyorum.

جان تو کز بهر خویشم نیست این ** از برای تستم این ناله و حنین‌‌ 2400

Canın için, bu kendim için değil. Bu ağlayış bu inleyiş hep senin için.

خویش من و الله که بهر خویش تو ** هر نفس خواهد که میرد پیش تو

Ben, Tanrı hakkı için varlığımı her nefeste huzurunda feda etmek isterim.

کاش جانت کش روان من فدی ** از ضمیر جان من واقف بدی‌‌

Canım sana kurban olsun... Ne olurdu ruhun bana vâkıf olsaydı.

چون تو با من این چنین بودی به ظن ** هم ز جان بیزار گشتم هم ز تن‌‌

Fakat sen hakkımda böyle kötü zanna düşünce candan da usandım, tenden de.

خاک را بر سیم و زر کردیم چون ** تو چنینی با من ای جان را سکون‌‌

Ey canımın rahatı! Sen bana böyle aykırı olunca altına da toprak saçtım, gümüşe de( artık ikisi de gözümde değil).

تو که در جان و دلم جا می‌‌کنی ** زین قدر از من تبرا می‌‌کنی‌‌ 2405

Canımda da sen varsın, gönlümde de sen. Öyle olduğu halde bu kadarcık bir şeyden dolayı benden ayrılmaya kalkışıyorsun.

تو تبرا کن که هستت دستگاه ** ای تبرای ترا جان عذر خواه‌‌

Kudret senin elinde, ayrılabilirsin; fakat senin bu niyetine karşılık candan özürler dilemekteyim.

یاد می‌‌کن آن زمانی را که من ** چون صنم بودم تو بودی چون شمن‌‌

O zamanları hatırla ki ben put gibi güzeldim, sen de karşımda puta tapan şamana benzerdin.