چون تو با من این چنین بودی به ظن ** هم ز جان بیزار گشتم هم ز تن‌‌

Fakat sen hakkımda böyle kötü zanna düşünce candan da usandım, tenden de.

خاک را بر سیم و زر کردیم چون ** تو چنینی با من ای جان را سکون‌‌

Ey canımın rahatı! Sen bana böyle aykırı olunca altına da toprak saçtım, gümüşe de( artık ikisi de gözümde değil).

تو که در جان و دلم جا می‌‌کنی ** زین قدر از من تبرا می‌‌کنی‌‌ 2405

Canımda da sen varsın, gönlümde de sen. Öyle olduğu halde bu kadarcık bir şeyden dolayı benden ayrılmaya kalkışıyorsun.

تو تبرا کن که هستت دستگاه ** ای تبرای ترا جان عذر خواه‌‌

Kudret senin elinde, ayrılabilirsin; fakat senin bu niyetine karşılık candan özürler dilemekteyim.

یاد می‌‌کن آن زمانی را که من ** چون صنم بودم تو بودی چون شمن‌‌

O zamanları hatırla ki ben put gibi güzeldim, sen de karşımda puta tapan şamana benzerdin.

بنده بر وفق تو دل افروخته ست ** هر چه گویی پخت گوید سوخته ست‌‌

Bu kul sana tâbidir; gönlü, senin dileğine göre aydınlanmış, yanmıştır. Neyi “pişir, hazırla” dersen hemen “pişti, yandı bile” derim.

من سپاناخ تو با هر چم پزی ** یا ترش با یا که شیرین می‌‌سزی‌‌

Ben senin ıspanağınım. İster ekşili pişir, ister tatlılı...

کفر گفتم نک به ایمان آمدم ** پیش حکمت از سر جان آمدم‌‌ 2410

Küfür söylemiştim; işte imana geldim. Can ve gönülle hükmüne tâbi oldum.

خوی شاهانه‌‌ی ترا نشناختم ** پیش تو گستاخ خر در تاختم‌‌

Senin şahane huyunu takdir edemedim. Huzuruna küstahça eşek sürdüm.

چون ز عفو تو چراغی ساختم ** توبه کردم اعتراض انداختم‌‌

Fakat affından bir mum düzüp yakınca tövbe ettim; itirazı bıraktım.