مرتبه‌‌ی انسان به دست اولیا ** سغبه چون حیوان شناسش ای کیا

مرتبه‌‌ی انسان به دست اولیا ** سغبه چون حیوان شناسش ای کیا 2495

İnsan mertebesinin de Tanrı velîlerinin elinde hayvan gibi mağlûp olduğunu anla ey yoksul!

بنده‌‌ی خود خواند احمد در رشاد ** جمله عالم را بخوان قل یا عباد

Ahmed, irşadederken halka “Kullarım” dedi. Tanrı bütün âlemi “ Kul yâ ibâdî” diye çağır” buyurdu.

عقل تو همچون شتربان تو شتر ** می‌‌کشاند هر طرف در حکم مر

Senin aklın deveciye benzer, sen de devesin, Akıl, seni, ister istemez hükmünce çekip durmaktadır.

عقل عقلند اولیا و عقلها ** بر مثال اشتران تا انتها

Velîler, akılların aklıdır. Akıllar da ta en sonuncusuna kadar develere benzer.

اندر ایشان بنگر آخر ز اعتبار ** یک قلاووز است جان صد هزار

Onlara ibretle bak: bir kılavuz, yüz binlerce can!

چه قلاووز و چه اشیربان بیاب ** دیده‌ای کان دیده بیند آفتاب 2500

Ne kılavuzu ne deveciyi! Sen, güneşi gören gözü bul da sonra bak!

نک جهان در شب بمانده میخ دوز ** منتظر موقوف خورشید است و روز

Bütün cihan, gece içinde kalmış, karanlıklara mıhlanmış, güneşi ve gündüzü bekleyip durmakta.

اینت خورشیدی نهان در ذره‌‌ای ** شیر نر در پوستین بره‌‌ای‌‌

İşte sana zerrede gizli güneş, işte sana kuzu postuna bürünmüş erkek aslan.

اینت دریایی نهان در زیر کاه ** پا بر این که هین منه با اشتباه‌‌

İşte sana saman altında gizli bir deniz! Kendine gel, o samana şüphe ile ayak basma!

اشتباهی و گمانی در درون ** رحمت حق است بهر رهنمون‌‌

Ama yol gösterici hakkında içe gelen şüphe, Tanrı rahmetidir.