روز اول رویتان چون زعفران ** در دوم رو سرخ همچون ارغوان‌‌

İlk günlerde yüzleriniz safran gibi sararır; ikinci günü erguvan gibi kızarır.

در سوم گردد همه روها سیاه ** بعد از آن اندر رسد قهر اله‌‌

Üçüncü günü yüzleriniz tamamı ile kararır, ondan sonra da Tanrı’nın kahrı gelir, çatar.

گر نشان خواهید از من زین وعید ** کره‌‌ی ناقه به سوی که دوید

Eğer bu tehdide benden delil isterseniz devenin yavrusunu daha doğru kovalayın!

گر توانیدش گرفتن چاره هست ** ور نه خود مرغ امید از دام جست‌‌

Eğer tutabilirseniz derdinize çare bulunur. Tutamazsanız ümit kuşu uzaktan kaçtı, gitti!” dedi.

کس نتانست اندر آن کره رسید ** رفت در کهسارها شد ناپدید 2530

Kimse yavruya erişmedi; dağlar arasına dalıp kayboldu.

گفت دیدید آن قضا مبرم شده ست ** صورت اومید را گردن زده ست‌‌

Salih dedi ki: “Gördünüz mü Tanrı’nın bu kazası nasıl geldi? Artık ümidin boynunu vurdu.”

کره‌‌ی ناقه چه باشد خاطرش ** که بجا آرید ز احسان و برش‌‌

Devenin yavrusu nedir? Salih? Peygamberin gönlü. Onun hatırını ele alın, onun isteğini yerine getirin.

گر بجا آید دلش رستید از آن ** ور نه نومیدید و ساعد را گزان‌‌

Onun gönlünü alırsanız azaptan kurtuldunuz; yoksa, pişman olduğunuzun, ümitsizliğe düştüğünüzün günüdür.

چون شنیدند این وعید منکدر ** چشم بنهادند و آن را منتظر

Salih’ten bu bulanık vâdi duydukları gibi azaba göz dikip beklemeye başladılar.

روز اول روی خود دیدند زرد ** می‌‌زدند از ناامیدی آه سرد 2535

Birinci gün yüzlerinin sarardığını gördüler.Ümitsizlikle soğuk soğuk ah etmeye başladılar.