عرش با آن نور با پهنای خویش ** چون بدید آن را برفت از جای خویش‌‌

خود بزرگی عرش باشد بس مدید ** لیک صورت کیست چون معنی رسید

هر ملک می‌‌گفت ما را پیش از این ** الفتی می‌‌بود بر گرد زمین‌‌

تخم خدمت بر زمین می‌‌کاشتیم ** ز آن تعلق ما عجب می‌‌داشتیم‌‌ 2660

کاین تعلق چیست با این خاکمان ** چون سرشت ما بده ست از آسمان‌‌

الف ما انوار با ظلمات چیست ** چون تواند نور با ظلمات زیست‌‌

آدما آن الف از بوی تو بود ** ز آن که جسمت را زمین بد تار و پود

جسم خاکت را از اینجا بافتند ** نور پاکت را در اینجا یافتند

این که جان ما ز روحت یافته ست ** پیش پیش از خاک آن می‌‌تافته ست‌‌ 2665

در زمین بودیم و غافل از زمین ** غافل از گنجی که در وی بد دفین‌‌