جسم خاکت را از اینجا بافتند ** نور پاکت را در اینجا یافتند

این که جان ما ز روحت یافته ست ** پیش پیش از خاک آن می‌‌تافته ست‌‌ 2665

در زمین بودیم و غافل از زمین ** غافل از گنجی که در وی بد دفین‌‌

چون سفر فرمود ما را ز آن مقام ** تلخ شد ما را از آن تحویل کام‌‌

تا که حجتها همی‌‌گفتیم ما ** که بجای ما کی آید ای خدا

نور این تسبیح و این تهلیل را ** می‌‌فروشی بهر قال و قیل را

حکم حق گسترد بهر ما بساط ** که بگویید از طریق انبساط 2670

هر چه آید بر زبانتان بی‌‌حذر ** همچو طفلان یگانه با پدر

ز آن که این دمها چه گر نالایق است ** رحمت من بر غضب هم سابق است‌‌

از پی اظهار این سبق ای ملک ** در تو بنهم داعیه‌‌ی اشکال و شک‌‌