صورتش غمگین و او فارغ از آن ** صورتش خندان و او ز آن بی‌‌نشان‌‌

Resim, görünüşte gamlıdır ama, kendisi gamla alâkasızdır. Görünüşte gülen bir resmin de neşeyle münasebeti yoktur.

وین غم و شادی که اندر دل خفی است ** پیش آن شادی و غم جز نقش نیست‌‌

Gönülde bir haletten başka bir şey olmayan bu dünya gamı bu dünya neşesi; hakiki neşeye hakiki gama nispetle resimden ibarettir.

صورت خندان نقش از بهر تست ** تا از آن صورت شود معنی درست‌‌

Resmin mütebessim bir surette olması senin içindir ki, o resim sayesinde mânanın doğrulur.

نقشهایی کاندر این حمامهاست ** از برون جامه کن چون جامهاست‌‌ 2770

Bu hamamlardaki resimler camekânın dışından bakılırsa elbiseler gibidir; cansız, hareketsiz durup durmaktadırlar.

تا برونی جامه‌‌ها بینی و بس ** جامه بیرون کن در آ ای هم نفس‌‌

Sen, ancak dışardan elbiseleri görürsün. Elbiseni çıkar, soyun da bir içeriye gir arkadaş!

ز آن که با جامه درون سو راه نیست ** تن ز جان جامه ز تن آگاه نیست‌‌

Çünkü elbiseyle içeriye yol yoktur. Ten elbiseden, elbise de tenden haberdar değildir.

پیش آمدن نقیبان و دربانان خلیفه از بهر اکرام اعرابی و پذیرفتن هدیه‌‌ی او را

Halife adamlarının bedeviyi ağırlamak üzere karşılamaları ve armağanını kabul etmeleri

آن عرابی از بیابان بعید ** بر در دار الخلافه چون رسید

O bedevi Arap uzak çöllerden Hilâfet Şehrinin kapısına vardı.

پس نقیبان پیش او باز آمدند ** بس گلاب لطف بر جیبش زدند

Kapıcılar, bedeviyi karşılayıp üstüne lûtuf gülsuyunu serptiler.

حاجت او فهمشان شد بی‌‌مقال ** کار ایشان بد عطا پیش از سؤال‌‌ 2775

Bedevi söylemeden ihtiyacını, dileğini anladılar. Zaten onların işi istetmeden ihsan etmekti.

پس بدو گفتند یا وجه العرب ** از کجایی چونی از راه و تعب‌‌

Ona “Ey Arab’ın en asili, en yücesi! Hangi diyardansın, yolla, yol yorgunluğuyla nasılsın?” dediler.