گفت وجهم گر مرا وجهی دهید ** بی‌‌وجوهم چون پس پشتم نهید

ای که در روتان نشان مهتری ** فرتان خوشتر ز زر جعفری‌‌

ای که یک دیدارتان دیدارها ** ای نثار دینتان دینارها

ای همه ینظر بنور الله شده ** از بر حق بهر بخشش آمده‌‌ 2780

تا زنید آن کیمیاهای نظر ** بر سر مسهای اشخاص بشر

من غریبم از بیابان آمدم ** بر امید لطف سلطان آمدم‌‌

بوی لطف او بیابانها گرفت ** ذره‌‌های ریگ هم جانها گرفت‌‌

تا بدین جا بهر دینار آمدم ** چون رسیدم مست دیدار آمدم‌‌

بهر نان شخصی سوی نانوا دوید ** داد جان چون حسن نانوا را بدید 2785

بهر فرجه شد یکی تا گلستان ** فرجه‌‌ی او شد جمال باغبان‌‌