دل شکسته گشت کشتیبان ز تاب ** لیک آن دم کرد خامش از جواب‌‌

باد کشتی را به گردابی فگند ** گفت کشتیبان به آن نحوی بلند

هیچ دانی آشنا کردن بگو ** گفت نی ای خوش جواب خوب رو

گفت کل عمرت ای نحوی فناست ** ز آن که کشتی غرق این گردابهاست‌‌ 2840

محو می‌‌باید نه نحو اینجا بدان ** گر تو محوی بی‌‌خطر در آب ران‌‌

آب دریا مرده را بر سر نهد ** ور بود زنده ز دریا کی رهد

چون بمردی تو ز اوصاف بشر ** بحر اسرارت نهد بر فرق سر

ای که خلقان را تو خر می‌‌خوانده‌‌ای ** این زمان چون خر بر این یخ مانده‌‌ای‌‌

گر تو علامه‌‌ی زمانی در جهان ** نک فنای این جهان بین وین زمان‌‌ 2845

مرد نحوی را از آن در دوختیم ** تا شما را نحو محو آموختیم‌‌