گر نباشد سایه‌‌ی او بر تو گول ** پس ترا سر گشته دارد بانگ غول‌‌

غولت از ره افکند اندر گزند ** از تو داهی‌‌تر در این ره بس بدند

از نبی بشنو ضلال رهروان ** که چشان کرد آن بلیس بد روان‌‌

صد هزاران ساله راه از جاده دور ** بردشان و کردشان ادبار و عور

استخوانهاشان ببین و مویشان ** عبرتی گیر و مران خر سویشان‌‌ 2950

گردن خر گیر و سوی راه کش ** سوی ره‌‌بانان و ره دانان خوش‌‌

هین مهل خر را و دست از وی مدار ** ز آن که عشق اوست سوی سبزه‌‌زار

گر یکی دم تو به غفلت واهلیش ** او رود فرسنگ‌‌ها سوی حشیش‌‌

دشمن راه است خر مست علف ** ای که بس خر بنده را کرد او تلف‌‌

گر ندانی ره هر آن چه خر بخواست ** عکس آن کن خود بود آن راه راست‌‌ 2955