دست پیر از غایبان کوتاه نیست ** دست او جز قبضه‌‌ی الله نیست‌‌

دست پیر از غایبان کوتاه نیست ** دست او جز قبضه‌‌ی الله نیست‌‌ 2975

Pîrin eli, kısa değildir, gaiptekilere de erişir. Onun eli, Tanrı kabzasından başka bir şey değildir ki.

غایبان را چون چنین خلعت دهند ** حاضران از غایبان لا شک بهند

Gaipte bulunanlara böyle bir hil’ati verirlerse huzurda bulunanlar şüphesiz gaiptekilerden daha iyidir.

غایبان را چون نواله می‌‌دهند ** پیش مهمان تا چه نعمتها نهند

Gaiptekileri bile doyururlar, onlara bile ihsan ederlerse artık konuğun önüne ne nimetler koymazlar?

کو کسی که پیش شه بندد کمر ** تا کسی که هست بیرون سوی در

Huzurlarında hizmet kemeri bağlanan nerede, kapı dışında bulunan nerede?

چون گزیدی پیر نازک دل مباش ** سست و ریزیده چو آب و گل مباش‌‌

Pîri seçip ona teslim oldun mu, nazik ve tahammülsüz olma; balçık gibi gevşek ve sölpük bir halde bulunma.

گر بهر زخمی تو پر کینه شوی ** پس کجا بی‌‌صیقل آیینه شوی‌‌ 2980

Her zahmete, her meşakkate kızar, kinlenirsen cilâlanmadan nasıl ayna olacaksın?”

کبودی زدن قزوینی بر شانگاه صورت شیر و پشیمان شدن او به سبب زخم سوزن‌‌

Vücuduna aslan resmi döğdürmek isteyen, fakat iğne acısından dolayı pişman olan Kazvinlinin hikâyesi

این حکایت بشنو از صاحب بیان ** در طریق و عادت قزوینیان‌‌

Rivayetçiden şu hikâyeyi de dinle: Kazvinlilerin âdetleridir;

بر تن و دست و کتفها بی‌‌گزند ** از سر سوزن کبودیها زنند

Vücutlarına, kol ve omuzlarına, kendilerine zarar vermeksizin iğne ile mavi dövmeler dövdürürler.

سوی دلاکی بشد قزوینیی ** که کبودم زن بکن شیرینیی‌‌

Bir Kavzinli, tellâğın yanına gidip “Bana bir döğme yap; fakat canımı acıtma” dedi.

گفت چه صورت زنم ای پهلوان ** گفت بر زن صورت شیر ژیان‌‌

Tellâk “ Söyle yiğidim; ne resmi döveyim?” diye sorunca “ bir kükremiş aslan resmi döv” dedi;