گفت از دمگاه آغازیده‌‌ام ** گفت دم بگذار ای دو دیده‌‌ام‌‌

گفت از دمگاه آغازیده‌‌ام ** گفت دم بگذار ای دو دیده‌‌ام‌‌ 2990

از دم و دمگاه شیرم دم گرفت ** دمگه او دمگهم محکم گرفت‌‌

شیر بی‌‌دم باش گو ای شیر ساز ** که دلم سستی گرفت از زخم گاز

جانب دیگر گرفت آن شخص زخم ** بی‌‌محابا بی‌‌مواسا بی‌‌ز رحم‌‌

بانگ کرد او کاین چه اندام است از او ** گفت این گوش است ای مرد نکو

گفت تا گوشش نباشد ای حکیم ** گوش را بگذار و کوته کن گلیم‌‌ 2995

جانب دیگر خلش آغاز کرد ** باز قزوینی فغان را ساز کرد

کاین سوم جانب چه اندام است نیز ** گفت این است اشکم شیر ای عزیز

گفت تا اشکم نباشد شیر را ** چه شکم باید نگار سیر را

خیره شد دلاک و بس حیران بماند ** تا به دیر انگشت در دندان بماند