گفت از دمگاه آغازیده‌‌ام ** گفت دم بگذار ای دو دیده‌‌ام‌‌

گفت از دمگاه آغازیده‌‌ام ** گفت دم بگذار ای دو دیده‌‌ام‌‌ 2990

Usta “ Kuyruğundan” dedi. Kazvinli dedi ki:” Aman iki gözüm, bırak kuyruğunu.

از دم و دمگاه شیرم دم گرفت ** دمگه او دمگهم محکم گرفت‌‌

Aslanın kuyruğu ile kuyruk sokumum sızladı, nefesim kesildi, boğazım tıkandı.

شیر بی‌‌دم باش گو ای شیر ساز ** که دلم سستی گرفت از زخم گاز

Aslan, varsın kuyruksuz olsun. İğne yarasından yüreğime fenalık geldi, bayılacağım.”

جانب دیگر گرفت آن شخص زخم ** بی‌‌محابا بی‌‌مواسا بی‌‌ز رحم‌‌

Usta, “Kavzinliyi kayırmadan, merhametsizce aslanın bir başka tarafını dövmeye başladı.

بانگ کرد او کاین چه اندام است از او ** گفت این گوش است ای مرد نکو

Yiğit yine bağırdı “Burası neresi?” Usta: “Kulağı” dedi.

گفت تا گوشش نباشد ای حکیم ** گوش را بگذار و کوته کن گلیم‌‌ 2995

Kazvinli “ Bırak, kulaksız olsun. Orasını da yapma” dedi.

جانب دیگر خلش آغاز کرد ** باز قزوینی فغان را ساز کرد

Usta bu sefer başka bir yerine başlayınca Kazvinli yine feryat etti:

کاین سوم جانب چه اندام است نیز ** گفت این است اشکم شیر ای عزیز

“Bu üçüncü iğne de neresini dövüyor?” Usta:”Azizim, karnı” dedi.

گفت تا اشکم نباشد شیر را ** چه شکم باید نگار سیر را

Kazvinli “Fena acıyor, iğneyi bu kadar çok batırma, bırak, karınsız olsun” deyince

خیره شد دلاک و بس حیران بماند ** تا به دیر انگشت در دندان بماند

Tellâk şaşırdı, hayli müddet parmağı ağzında kaldı.