شیر گفت ای گرگ چون گفتی بگو ** چون که من باشم تو گویی ما و تو
Aslan dedi ki: “Ey kurt, hele bir daha söyle, ne dedin? Ben varken sen pay istiyorsun ha!
گرگ خود چه سگ بود کاو خویش دید ** پیش چون من شیر بی‌‌مثل و ندید
Kurt, ne köpek oluyor ki benim gibi misli, naziri bulunmayan bir aslanın huzurunda kendisini görüyor, varım sanıyor!
گفت پیش آ ای خری کاو خود بدید ** پیشش آمد پنجه زد او را درید
Kendini beğenen eşek, ileri gel!” Kurt ileri gelince bir pençe vurup onu parçaladı.
چون ندیدش مغز و تدبیر رشید ** در سیاست پوستش از سر کشید
Onda akıl ve isabetli bir tedbir görmeyince cezasını verip derisini yüzdü.
گفت چون دید منت از خود نبرد ** این چنین جان را بباید زار مرد 3050
Mademki beni görmek, seni kendinden geçirmedi, huzurumda yok olmadın. Böyle cana inleyerek ölmek gerek.
چون نبودی فانی اندر پیش من ** فضل آمد مر ترا گردن زدن
Mademki huzurumda mahvolmadı, boynunu vurmak farz oldu.
کل شی‌‌ء هالک جز وجه او ** چون نه‌‌ای در وجه او هستی مجو
Tanrı’dan başka her şey fânidir. Mademki onun zatında fâni değilsin, varlık arama!
هر که اندر وجه ما باشد فنا ** کل شيء هالک نبود جزا
Bizim hakikatimiz de yok olana “Her şey fânidir” cezası yoktur.
ز آن که در الاست او از لا گذشت ** هر که در الاست او فانی نگشت
Çünkü o “İllâ” dadır, “Lâ” dan geçmiştir. “İllâ” da fâni olmaz.
هر که بر در او من و ما می‌‌زند ** رد باب است او و بر لا می‌‌تند 3055
Kapıda dolaşan, Ben’den, biz’den dem vuran kapıdan sürülür, “lâ” makamında dolaşıp durur.
قصه‌‌ی آن کس که در یاری بکوفت از درون گفت کیست گفت منم، گفت چون تو تویی در نمی‌‌گشایم هیچ کس را از یاران نمی‌‌شناسم که او من باشد
Birisinin, bir dostun kapısını döğdüğü zaman içeriden “ Kimsin “ sözüne “Benim “ demesi üzerine dostun “ Mademki sen, sensin, kapıyı açmıyorum. Çünkü dostlardan kimseyi tanımıyorum ki o, ben olsun” demesi