می‌‌رود بی‌‌بانگ و بی‌‌تکرارها ** تحتها الأنهار تا گلزارها

ای خدا جان را تو بنما آن مقام ** کاندر او بی‌‌حرف می‌‌روید کلام‌‌

تا که سازد جان پاک از سر قدم ** سوی عرصه‌‌ی دور پهنای عدم‌‌

عرصه‌‌ای بس با گشاد و با فضا ** وین خیال و هست یابد زو نوا

تنگتر آمد خیالات از عدم ** ز آن سبب باشد خیال اسباب غم‌‌ 3095

باز هستی تنگتر بود از خیال ** ز آن شود در وی قمر همچون هلال‌‌

باز هستی جهان حس و رنگ ** تنگتر آمد که زندانی است تنگ‌‌

علت تنگی است ترکیب و عدد ** جانب ترکیب حسها می‌‌کشد

ز آن سوی حس عالم توحید دان ** گر یکی خواهی بدان جانب بران‌‌

امر کن یک فعل بود و نون و کاف ** در سخن افتاد و معنی بود صاف‌‌ 3100