سجده کرد و گفت کاین گاو سمین ** چاشت خوردت باشد ای شاه گزین‌‌

سجده کرد و گفت کاین گاو سمین ** چاشت خوردت باشد ای شاه گزین‌‌ 3105

Tilki secde edip dedi ki: “Bu semiz öküz, ey emin padişah, kuşluk yemeğin.

و آن بز از بهر میان روز را ** یخنیی باشد شه پیروز را

O keçiden de bahtı aydın padişaha gün ortasında yemesi için bir yahni olur.

و آن دگر خرگوش بهر شام هم ** شب چره‌‌ی این شاه با لطف و کرم‌‌

Tavşan da lûtuf ve kerem sahibi padişahın akşam yemeğidir.”

گفت ای روبه تو عدل افروختی ** این چنین قسمت ز کی آموختی‌‌

Aslan “Tilki, adaleti parlattın, apaydın bir hale getirdin. Bu çeşit pay etmeyi kimden öğrendin?

از کجا آموختی این ای بزرگ ** گفت ای شاه جهان از حال گرگ‌‌

Ey ulu kişi! Bu pay edişi nereden belledin? “ deyince Tilki dedi ki “Padişahım , kurdun halinden!”

گفت چون در عشق ما گشتی گرو ** هر سه را برگیر و بستان و برو 3110

Bunun üzerine aslan “ Mademki sen bizim aşkımıza kendini rehin ettin; üçü de senin olsun, üçünü de al, git.

روبها چون جملگی ما را شدی ** چونت آزاریم چون تو ما شدی‌‌

Ey tilki, sen baştanbaşa bizim oldun, seni nasıl incitebilirim? Mademki sen, biz oldun;

ما ترا و جمله اشکاران ترا ** پای بر گردون هفتم نه بر آ

Biz de seniniz, bütün avlar da. Ayağını yedinci kat göğün üstüne bas, yüksel.

چون گرفتی عبرت از گرگ دنی ** پس تو روبه نیستی شیر منی‌‌

Alçak kurttan ibret aldığın için artık sen, tilki değilsin, benim aslanımsın” dedi.

عاقل آن باشد که عبرت گیرد از ** مرگ یاران در بلای محترز

Akıllı o kişidir ki çekinilen belâda dostların ölümünden ibret alır.