گفت نوح ای سرکشان من من نی‌‌ام ** من ز جان مرده به جانان می‌‌زی‌‌ام‌‌

Nuh “Ey serkeşler! Ben, ben değilim. Ben, canımdan öldüm, varlığımı terk ettim. Tanrı ile diriyim.

چون بمردم از حواس بو البشر ** حق مرا شد سمع و ادراک و بصر 3125

İnsanlık duygularımı değiştirdiğim için Tanrı bana duyuş, anlayış, görüş oldu.

چون که من من نیستم این دم ز هوست ** پیش این دم هر که دم زد کافر اوست‌‌

Çünkü ben, ben değilim. Bu nefes ondandır. Bu sözün karşısında söz söyleyen, inkârda bulunan kâfirdir” dedi.

هست اندر نقش این روباه شیر ** سوی این روبه نشاید شد دلیر

Bu tilki suretinde aslan gizlidir. Bu tilkinin bulunduğu yerde yiğitlik taslamağa gelmez.

گر ز روی صورتش می‌‌نگروی ** غره‌‌ی شیران از او می‌‌نشنوی‌‌

Sûretine bakıp aslan olduğuna inanmıyorsan ondan aslan kükreyişini de duymuyor musun?

گر نبودی نوح را از حق یدی ** پس جهانی را چرا بر هم زدی‌‌

Nuh’ta Tanrı’dan bir kudret yoktu da bütün dünyayı neden birbirine vurdu?

صد هزاران شیر بود او در تنی ** او چو آتش بود و عالم خرمنی‌‌ 3130

Bir vücutta yüz binlerce aslan vardı. O, ateş gibiydi, âlemse bir harman.

چون که خرمن پاس عشر او نداشت ** او چنان شعله بر آن خرمن گماشت‌‌

Harman, onun onda bir hakkını gözetmeyince o da harmana böyle bir şûleyi saldı, yakıp kül etti.

هر که او در پیش این شیر نهان ** بی‌‌ادب چون گرگ بگشاید دهان‌‌

Kim, bu gizli aslanın önünde kurt gibi ağız açıp edepten dışarı konursa,

همچو گرگ آن شیر بردراندش ** فانتقمنا منهم بر خواندش‌‌

Aslan, kurdu nasıl paraladıysa onu da paralar, ona nasıl “ Fentekamna” âyetini okuduysa buna da okur.