کاشکی آن زخم بر تن آمدی ** تا بدی کایمان و دل سالم بدی‌‌

کاشکی آن زخم بر تن آمدی ** تا بدی کایمان و دل سالم بدی‌‌ 3135

Keşke o yara yalnız vücuda gelseydi de gönül ve iman selâmette kalsaydı...

قوتم بگسست چون اینجا رسید ** چون توانم کرد این سر را پدید

Söz buraya gelince kuvvetim kesildi. Bu sırrı nasıl açayım?

همچو آن روبه کم اشکم کنید ** پیش او روباه بازی کم کنید

O tilki gibi siz de boğazınızı az düşünün, onun huzurunda hileye az sapın.

جمله ما و من به پیش او نهید ** ملک ملک اوست ملک او را دهید

Huzurunda bütün bizi, beni terk edin... Mülk, onun mülküdür; mülkü ona teslim edin.

چون فقیر آیید اندر راه راست ** شیر و صید شیر خود آن شماست‌‌

Doğru yola yoksulca gelirseniz aslan da sizindir, aslanın avladığı av da sizin.

ز آنکه او پاک است و سبحان وصف اوست ** بی‌‌نیاز است او ز نغز و مغز و پوست‌‌ 3140

Çünkü o, paktır; Sübhan, onun vasfıdır. O, batınî şeylerden de müstağnidir, zâhiri şeylerden de.

هر شکار و هر کراماتی که هست ** از برای بندگان آن شه است‌‌

Ondaki her türlü av, her çeşit ikram ve ihsan o padişahın kulları içindir.

نیست شه را طمع بهر خلق ساخت ** این همه دولت خنک آن کاو شناخت‌‌

Padişahın hiçbir şeye tamahı yoktur, O, bütün bu devleti halk için düzüp koşmuştur; ne mutlu anlayana!

آن که دولت آفرید و دو سرا ** ملک دولتها چه کار آید و را

Dünyanın ve ahiretin devletleri; devleti, dünyayı ve ahireti yaratan kişinin ne işine yarar?

پیش سبحان بس نگه دارید دل ** تا نگردید از گمان بد خجل‌‌

Şu halde Süphan’ın huzurunda gönlünüzü koruyun ki sonra kötü düşünceden utanmayasınız.