دل نگردد تنگ ز آن عرصه‌‌ی فراخ ** نخل تر آن جا نگردد خشک شاخ‌‌

O geniş sahada gönül daralmaz; yaş ağaç, orada kuru dal haline gelmez.

حاملی تو مر حواست را کنون ** کند و مانده می‌‌شوی و سر نگون‌‌

Şimdi duygular, sen de. Fakat bir gün yorgun, bitkin, baş aşağı bir hale geleceksin.

چون که محمولی نه حامل وقت خواب ** ماندگی رفت و شدی بی‌‌رنج و تاب‌‌ 3185

Uykuda duygularını taşımazsın, duygular seni taşır. Bu yorgunluk, bitkinlik gider, eziyetten, sıkıntıdan kurtulursun.

چاشنیی دان تو حال خواب را ** پیش محمولی حال اولیا

Sen uyku halini, velîlerin uyanıkken de duygularını taşımamaları halinde bir çeşni bil.

اولیا اصحاب کهفند ای عنود ** در قیام و در تقلب هم رقود

Be inatçı; velîler, Eshab-ı Kehf’dir. Ayakta olsalar da, yürüyüp gezseler de uykudadırlar.

می‌‌کشدشان بی‌‌تکلف در فعال ** بی‌‌خبر ذات الیمین ذات الشمال‌‌

Tanrı, onları, kendilerinin haberi olmadan işletir; sağa sola çevirir.

چیست آن ذات الیمین فعل حسن ** چیست آن ذات الشمال اشغال تن‌‌

O sağa çevrilme nedir? İyi iş. Ya sola çevrilme? O da bedene, varlığa ait işler.

می‌‌رود این هر دو کار از انبیا ** بی‌‌خبر زین هر دو ایشان چون صدا 3190

Bu iki hal de peygamberlerden, dağdan ses gelir gibi zuhur eder. Onların, her ikisinden de haberleri yoktur.

گر صدایت بشنواند خیر و شر ** ذات کوه از هر دو باشد بی‌‌خبر

Dağ, hayır olsun, şer olsun... Senin sesini sana verir, duyurur. Fakat ikisinden de bihaberdir.

گفتن مهمان یوسف علیه السلام را که آینه آوردمت ارمغان تا هر باری که در وی نگری روی خوب خود بینی مرا یاد کنی‌‌

Konuğun, Yusuf-u Sıddıyk’a “Sana armağan olarak ayna getirdim. Ona her baktıkça güzel yüzünü görür beni hatırlarsın” demesi

گفت یوسف هین بیاور ارمغان ** او ز شرم این تقاضا زد فغان‌‌

Yusuf “Hadi, armağanını çıkar” deyince konuk, bu istekten utanıp âdeta figan ederek.