هر که نقص خویش را دید و شناخت ** اندر استکمال خود ده اسبه تاخت‌‌

Kim, kendi noksanını görüp anlarsa yedeğinde dokuz at olduğu halde tekemmül yolunda koşar.

ز آن نمی‌‌پرد به سوی ذو الجلال ** کاو گمانی می‌‌برد خود را کمال‌‌

Kendisini kâmil sanan, ululuk sahibi Tanrı’nın yolunda uçamaz.

علتی بدتر ز پندار کمال ** نیست اندر جان تو ای ذو دلال‌‌

Ey mağrur ve sapık! Canında kendini kâmil sanmaktan daha beter bir illet olamaz.

از دل و از دیده‌‌ات بس خون رود ** تا ز تو این معجبی بیرون رود 3215

Senden bu kendini beğenme defoluncaya kadar gönlünden de çok kan akar, gözünden de!

علت ابلیس انا خیری بده ست ** وین مرض در نفس هر مخلوق هست‌‌

İblis’in illeti “Ben, Âdem’den hayırlıyım” demesiydi. Bu hastalık, her mahlûkta vardır.

گر چه خود را بس شکسته بیند او ** آب صافی دان و سرگین زیر جو

Bu hastalığa müptelâ olan, kendisini hor görse bile sen onu, altında pislik olan sâf su bil!

چون بشوراند ترا در امتحان ** آب سرگین رنگ گردد در زمان‌‌

İmtihan kasdıyla onu bir karıştırsan hemen su bulanır, pislik rengini alır.

در تگ جو هست سرگین ای فتی ** گر چه جو صافی نماید مر ترا

Ey yiğit! Irmak sana sâf ve berrak görünüyor ama senin ırmağının dibinde de pislik var.

هست پیر راه دان پر فطن ** باغهای نفس کل را جوی کن‌‌ 3220

Yol bilen anlayışlı pîr, Nefs-i küll bağlarına ark kazıcıdır.

جوی خود را کی تواند پاک کرد ** نافع از علم خدا شد علم مرد

Irmak, kendisini nereden temizleyecek? İnsanın bilgisi, Tanrı bilgisiyle fayda verir.